Πιστεύω ότι με τις πρόσφατες αλλαγές θα έπρεπε να θέσουμε θέμα αύξησης των ωρών διδασκαλίας της Νέας Ελληνικής Γλώσσας –Λογοτεχνίας. Και μάλιστα γρήγορα και με μεγάλη κινητοποίηση.
Τα αρχαία ελληνικά είναι κάτι διαφορετικό ή πρέπει να ανα–διασαφηνιστεί η θέση τους στα προγράμματα σπουδών. Δύο ώρες γλώσσα θα έπρεπε να θεωρείται απαράδεκτο. Τα αρχαία ελληνικά είναι μέρος της διδασκαλίας της γλώσσας μας; Ή είναι μια πολυτέλεια που αν η κοινωνία και οι ιθύνοντες την θέλουν, κανένα πρόβλημα. Οι φιλόλογοι τα αγαπάμε , τα τιμούμε, είναι κομμάτι του εαυτού μας. Όμως ας διδάξουμε, και ας διδαχθούμε, και ας μελετήσουμε σε πανεπιστημιακό –ερευνητικό επίπεδο πρωτίστως τη γλώσσα μας και τη λογοτεχνία μας.
Τα αρχαία ελληνικά είναι κάτι διαφορετικό ή πρέπει να ανα–διασαφηνιστεί η θέση τους στα προγράμματα σπουδών. Δύο ώρες γλώσσα θα έπρεπε να θεωρείται απαράδεκτο. Τα αρχαία ελληνικά είναι μέρος της διδασκαλίας της γλώσσας μας; Ή είναι μια πολυτέλεια που αν η κοινωνία και οι ιθύνοντες την θέλουν, κανένα πρόβλημα. Οι φιλόλογοι τα αγαπάμε , τα τιμούμε, είναι κομμάτι του εαυτού μας. Όμως ας διδάξουμε, και ας διδαχθούμε, και ας μελετήσουμε σε πανεπιστημιακό –ερευνητικό επίπεδο πρωτίστως τη γλώσσα μας και τη λογοτεχνία μας.
Κωνσταντίνα Σπηλιοπούλου
3 σχόλια:
Μα, συναδέλφισσα, στην Ελλάδα τα αναλυτικά προγράμματα τα καταρτίζουν οι φιλενάδες του/της Υπουργού που είναι ΚΑΙ φιλόλογοι. Βάζει και η Υπουργός τα "πρέπει" και τα "δεν πρέπει" και να το δέσιμο του γλυκού. Νομίζω πως είναι πλέον στο χέρι του καθενός μας, όταν κλείνει την πόρτα πίσω του και μένει με τους μαθητές του.
Γεια σου Κωνσταντίνα
Μου άρεσε πολύ η σκέψη σου για «πολυτέλεια». Μια πολυτέλεια που προϋποθέτει τόσα άλλα, ώστε να μην είναι μικρομεγαλισμός και μεγαλοϊδεατισμός. Ωστόσο δεν νομίζω πως η κοινωνία θα δεχόταν τα αρχαία σαν πολυτέλεια γιατί είναι έντονα διαποτισμένη με την ιδεολογία που κουβαλά η διδασκαλία τους. Μ’ άλλα λόγια έχει εμπεδώσει σε πολύ μεγάλο βαθμό το παραμύθι που ταυτίζει την εθνική ιδεολογία με την αρχαία γλώσσα και αυτό προκαλεί φόβο και ανασφάλεια. Αυτό αφορά πρώτα και κύρια εμάς τους διδάσκοντες.
Από την άλλη οι ώρες διδασκαλίας των αρχαίων είναι ώρες σιωπής των μαθητών. Οι ώρες διδασκαλίας των ελληνικών και της λογοτεχνίας μπορεί να οδηγήσουν τους μαθητές να εκφραστούν, να διαφωνήσουν, να προκαλέσουν, να αναμετρηθούν με αυθεντίες. Μπα… καλύτερα οι πρώτες να είναι περισσότερες! Σιγουριές… ποιος μπλέκει τώρα!
Μάλλον έτσι είναι. Τα αρχαία είναι μια ασφάλεια. Ανθρώπινο βέβαια και κατανοητό, αλλά .... Παρόλα αυτά ακόμα κι αν αφήναμε ανοιχτό το θέμα της διδασκαλίας των αρχαίων, θα έπρεπε να βρούμε το θάρρος να διεκδικήσουμε την ουσιαστική και πρωταρχική διδασκαλία της γλώσσας -λογοτεχνίας μας. Και σε αυτό το βασικό μάθημα δεν μπορεί να συνυπολογίζονται οι ώρες των Αρχαίων.
Προς τα εκεί θα έπρεπε να μας στρέψουν και οι αλλαγές για την ανάθεση φιλολογικών μαθημάτων στους ξενόγλωσσους, και η "θετικοποίηση" του Λυκείου, μια και τα περισσότερα παιδιά επιλέγουν τεχνολογικές -θετικές κατευθύνσεις . Να διεκδικήσουμε τη βασική θέση του φιλολόγου γι αυτό που είναι:Γλώσσα -Λογοτεχνία -Ιστορία , και εκεί θέλει να ανοίξουν και μερικές άλλες συζητήσεις καταρχήν μεταξύ μας.
Αλλά αυτός ο "δήθεν" σεβασμός για τα αρχαία ώς τάχα το βασικό κορμό των μαθημάτων μας , μας εφησυχάζει τόσα χρόνια και κάποια στιγμή θα βρεθούμε με τις τέσσερεις ώρες μας (2 +2) σε ένα εντελώς άλλο πρόγραμμα σπουδών. Ανεπαισθήτως.
Δημοσίευση σχολίου